สองร้อยเก้า

ฉันอุ้มเจ้าหมาตัวน้อยที่สั่นเทาเข้ามาในบ้าน ร่างเล็ก ๆ ของมันสั่นระริกอยู่แนบอก เจมส์เดินตามมาติด ๆ ถือผ้าห่มที่ใช้ให้ความอบอุ่นแก่มันระหว่างทางจากคฤหาสน์

ทันทีที่เราก้าวเข้ามาในโถงทางเดิน เสียงแหลมบาดหูก็ดังแทรกขึ้นมาในอากาศ

“ตายจริง! นั่นมันตัวอะไรน่ะ?!”

ฉันตัวแข็งทื่อ เจ้าหมาสะดุ้งอยู่ในอ้อมอก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ